A publicidade, en galego! Rodrigo E.Masid

A publicidade, en galego! María Gómez

Festa das Letras Galegas

DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2012-COLEXIO GUILLELME BROWN
Durante a semana das Letras Galegas moitas foron as actividades propostas polo Centro e coas que o alumnado traballou moi animadamente en pro da nosa lingua. A celebración tivo o seu colofón o venres 18 co festival no que cada curso amosou a súas dotes artísticas de moi variadas temáticas. Música, danzas populares, recitados, teatro… fixeron as ledicias de todos os presentes e cos que se rendiu homenaxe a Valentín Paz Andrade.

Programa Letras Galegas 2012
• Exposicións de traballos.
• Lemas, marcalibros...
• Xogo de pistas
• Festival (Venres ás 12,15)
Infantil::Canción PIRIMPIMPIN
1º EP: e 2º EP: Teatro: “Os personaxes dos contos”
3º e 4º EP: “As palabras máis fermosas”.
5º e 6º EP: “Cantiga popular”
1º ESO: “Cando ti volvas polo mare” (Recitado)
2º ESO: “Cantiga medieval”
3º e 4º ESO: Presentacións e biografía
de Valentín Paz Andrade
Fin de festa: Muiñeira a cargo do grupo folk.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, MARTÍN

Agora eres canzón de alma pechada...

Na que non se pode ler.

ILUSTRACIÓN DANIEL GONZÁLEZ

Agora eres canzón que xa non cantan...

Pola túa lonxanía.

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

Porque as túas letras saen voando.

Agora eres canzón de orballo e folla...

Que non ten árbore.

Agora eres canzón de ecos na teima,...

Porque non queres falar.

Agora eres canzón que se esgazara...

Cos ventos.

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

Tempestade serea.

Agora eres canzón de ronda eterna...

Da que non sae ningún san.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, PABLO

Agora eres canzón de alma pechada

e o rexeitamento chega da nada.

Agora eres canzón que xa non cantan

e moitos na memoria te gardan.

Agora eres canzón de lonxe ouvida

e chegas coma un recordo doutra vida.

Agora eres canzón de orballo e folla...

e volves cando o outono chora.

Agora eres canzón de ecos na teima

e a túa gran vitalidade se queima.

Agora eres canzón que se esgazara

e a túa ausencia nótaseme na cara.

Agora eres canzón, arrolo calmo,

coma un solpor na cidade de Malmö.

Agora eres canzón de ronda eterna

e quedarás nas nosas vidas, perpetua. 

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, NICOLÁS

Agora eres canzón de alma pechada 

agora eres canzón de tristeza gardada

Agora eres canzón que xa non canta 

agora eres canzón de sobria calma

Agora eres canzón de lonxe ouvida 

agora eres canzón que nunca olvida

Agora eres canzón de orballo e folla 

agora eres canzón de rara mezcolanza

Agora eres canzón de ecos na teima, 

agora eres canzón como lume na auga

Agora eres canzón que se esgazara 

agora eres canzón de pouco valor

Agora eres canzón, arrolo calmo, 

agora eres canzón como vento  atrapado

Agora eres canzón de ronda eterna 

agora eres canzón de alma duradeira

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, CARLA

Agora eres canzón de alma pechada...

Unha dor que aínda non quedou olvidada

Agora eres canzón que xa non cantan...

Os paxaros aínda non bailan

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

Fuxiches por onde non había saída

Agora eres canzón de orballo e folla...

Es como a chuvia que forte molla

Agora eres canzón de ecos na teima,...

O noso amor xa non queima

Agora eres canzón que se esgazara...

O teu recordo non para

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

Aínda recordo o de estar a un palmo

Agora eres canzón de ronda eterna...

Márchaches ás escuras sen levar unha lanterna.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, ALBA

Agora eres canzón de alma pechada...

a túa música sempre estarei a recordala.

Agora eres canzón que xa non cantan...

a túa fala quedou quebrada.

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

que na cercanía é sempre moi sentida.

Agora eres canzón de orballo e folla...

que na verde fraga as árbores escoitan.

Agora eres canzón de ecos na teima,...

que son coma susurros na ladeira.

Agora eres canzón que se esgazara...

así non sae a miña fala.

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

que eu sinto cando estou nos teus brazos.

Agora eres canzón de ronda eterna...

queda ao meu carón sentindo o latexo do meu corazón.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, MARTA

Agora eres canzón de alma pechada...

Agora da gaiola non sae a fala.

Agora eres canzón que xa non cantan...

Nin os paxaros nin as rapazas.

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

De lonxe ouvida que non se olvida.

Agora eres canzón de orballo e folla...

De sarabia e frío, de neve e chuvia.

Agora eres canzón de ecos na teima,...

Do son do vento nas leiras.

Agora eres canzón que se esgazara...

Que se rompese e quebrara.

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

Agora eres canzón que canta alto.

Agora eres canzón de ronda eterna...

De alma pechada, cunha aperta e a porta aberta.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, SERGIO

Agora eres canzón de alma pechada...

Na miña porta achada

Agora eres canzón que xa non cantan...

Os lobos mentres saltan

ILUSTRACIÓN: MARCO SCHETTINO

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

Que miña cabeza non olvida

Agora eres canzón de orballo e folla...

Que pola miiña cabeza voa

Agora eres canzón de ecos na teima,...

Na mar leima

Agora eres canzón que se esgazara...

Por eso quero abrazala

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

A que eu máis amo

Agora eres canzón de ronda eterna...

Que na miña cabeza alterna

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, MIGUEL

Agora eres canzón de alma pechada...

Agora eres unha alma libre.

Agora eres canzón que xa non cantan...

Na guitarra que non ten cordas.

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

Agora eres a miña canzón querida.

Agora eres canzón de orballo e folla...

Agora eres canzón de folla e orbillo.

Agora eres canzón de ecos na teima,...

Agora eres canzón de ecos na terra.

Agora eres canzón que se esgazara...

Agora eres canzón de alma perdida.

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

Onde as piraguas nadan con présa.

Agora eres canzón de ronda eterna...

Agora estás no inferno.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, MARÍA GÓMEZ

Agora eres canzón de alma pechada

Canzón melódica asolagada.

Agora eres canzón que xa non cantan

Canzón triste e sen palabras.

Agora eres canzón de lonxe ouvida

Canzón de silenciosa melodía.

Agora eres canzón de orballo e folla

Canzón que se a tocas, molla.

Agora eres canzón de ecos na teima,

Canzón delicada e augacenta.

Agora eres canzón que se esgazara

Canzón débil que se esconde nos brazos da túa fala.

Agora eres canzón, arrolo calmo,

Descoidada melodía do pasado.

Agora eres canzón de ronda eterna

Canzón alegre e duradeira.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, RODRIGO ERNESTO

Agora eres canzón de alma pechada

Que xa non di nin transmite nada.

Agora eres canzón que xa non cantan

Que toda a música e letra espanta.

Agora eres canzón de lonxe ouvida

Que pareces que sempre estás durmida.

Agora eres canzón de orballo e folla

Que na natureza se esconde e perde.

Agora eres canzón de ecos na teima,

Que todo o queima.

Agora eres canzón que se esgazara

E en mil pedazoa quedara.

Agora eres canzón, arrolo calmo,

Unha canzón pertencente ao pasado.

Agora eres canzón de ronda eterna

Que sexa nas festas, nos bares e nas tabernas.

HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, PABLO FERNÁNDEZ

Agora eres canzón de alma pechada

Que é escoitada pola nada.

Agora eres canzón que xa non cantan

O que lle ocorren ás persoas con esperanza.

 

Agora eres canzón de lonxe ouvida

Que xa non pode vivir a súa vida.

Agora eres canzón de orballo e folla

Que vive a súa vida de folla en folla.

Agora eres canzón de ecos na teima

Que mira a súa terra.

Agora eres canzón que se esgazara

Para que relaxe a alma.

Agora eres canzón de ronda eterna

Para pasar pola herba.

DÍA DAS LETRAS GALEGAS 

VALENTÍN PAZ-ANDRADE